Culatra 10 augustus 2018

Laat ik almaar beginnen met te zeggen dat we weer op het water wonen, ankeren bij Culatra, een droom voor zeilers. Ik ging het even opzoeken in ons logboek. We zijn hier voor de zesde keer en dat was goed voor 24 dagen, zalig, eenvoudig leven dicht bij de natuur.
Maar op weg hier naartoe werden we dus geconfronteerd met 2 natuurfenomenen die misschien wel vaker zullen voorkomen. Helaas! We reden nog net door het staartje van de extreme hitte in Spanje. Gelukkig was de 45°C niet voor ons omdat Leo de hele nacht door reed. De thermometer in de Mus ging wel even tot 38°C, geen airco. Maar dinsdagmorgen waren we thuis in Albufeira. Oef!
Daar werden we geconfronteerd met de felle bosbranden in Monchique. In alle restaurantjes en pastelaria’s staan de TV’s, constant op, soms eentje op elke muur. Dat zijn we hier gewoon. Nu werd dat dus eten en drinken met zicht op metershoge vlammen, zwoegende brandweermannen en wanhopige daklozen. Enkel woensdagnamiddag kregen we er zelf mee te maken. Om 16.00 uur werd het plots avond. Donkere rookwolken werden door de felle wind richting zee geblazen. Bizarre luchten. En het regende as. Luiken en deur meteen toe. Toch hadden we vrijdag heel wat poetswerk binnen en buiten. Maar in badkledij en met regelmatig afkoelen in het heldere water, hadden we er zelfs plezier in.
Zwemmen achter de boot, wat hebben we dat gemist. Geen zand aan je voeten, douchezak bij de hand, geen botsing met andere zwemmers, geen omkleedgedoe… Zo blij dat we hier zo kunnen leven van ons pensioen. In de krant lazen we dat het gemiddeld inkomen in Portugal rond de 800 euro ligt.
Wat zijn wij rijk.

Meer.....